Recenzja ludzkości: waga ciężka alternatywa dla cywilizacji

Rock Paper Shotgun to dom gier komputerowych

Ludzkość: Kotaku Recenzja

Cywilizacja Seria jest w pobliżu – przepraszam, że muszę ci to zrobić – 30 lat. Pomógł stworzyć gatunek i przez cały ten czas pozostał w nim niepokonany. B UT Gdy maszerujemy przez XXI wiek, istnieją wskazówki, że z szóstą grą Civ Formuła ma trochę przestarzały. Wprowadź amplitudę i próbę Segi na świeże powietrze, Ludzkość.

Dla amplitudy ta gra trwała wiele lat. Jego Niekończąca się legenda I Niekończąca się przestrzeń widziałem, jak studio doskonalą swoje umiejętności 4X (eksploruj, eksploatację, exploit, eksterminacja) w ciągu ostatniej dekady, innowacje z takimi rzeczami takimi jak Clean Menus Tactical Combat. Wiązanie wszystkiego, czego razem nauczyli się z bezpośrednim wyzwaniem Cywilizacja była nieuniknioną grą końcową tego podejścia.

Być może zauważyłeś, że już mówiłem Cywilizacja dużo, a ja zrobię to o wiele więcej w tej recenzji. Przepraszam, to jest nieuniknione. Sid Meier i Bruce Shelley pomogli Pioneerowi gatunek Cywilizacja rządził tak długo i Ludzkość jest zbudowany od podstaw jako hołd/odpowiedź. Oferta Amplitude jest w stanie odróżnić się od Cywilizacja będzie stanowić rdzeń tego, o czym większość ludzi będzie chciała wiedzieć Ludzkość. Zasadniczo dosłownie niemożliwe jest o tym rozmawiać Ludzkość bez wzmianki Civ wielokrotnie od tego czasu Civ’s Systemy są językiem samego gatunku.

Gdzie nawet zacząć od gry, która obejmuje tysiące lat historii ludzkości? Równie dobrze może zacząć na początku, kiedy Ludzkość Kontroluje Cię z garstką wędrujących neolitycznych plemion i delikatnie pyta, abyś był miły, aby żyć. Następnie sugeruje, że prawdopodobnie będziesz chciał ich osiedlić i rozpocząć proces przekształcenia ich w pierwszych ludzi, którzy wysyłają misję na powierzchnię Marsa.

Gdzie każda inna gra poprosi cię o wybranie jednej frakcji i trzymanie się jej do końca gry , ma sztuczkę: pozwala grać jako wiele frakcji, jak idziesz. . Po prostu używam łańcucha Włochów jako przykładu ciągłości dostępnej tutaj; Możesz wybrać każdy z dostępnych frakcji podczas postępów, przeskakując z Azji do Afryki do Europy.

Ma to konsekwencje kosmetyczne, ponieważ twój awatar –Ludzkość Pozwala zbudować własny linijka zamiast korzystać z lidera giełdowego – nosisz nowy strój za każdym razem, gdy się zmienisz, a budynki twojego miasta przekształcą się, aby odzwierciedlić twoją zmianę kulturową. Ale ma również prawdziwe korzyści z rozgrywki Ludzkość nie zamyka cię w jednym podejściu do całej gry. Zamiast wybierać jedną konkretną stronę i utknąć w swojej taktyce i zaletach całej gry, ta puchnięcie kultury pozwala dostosować swoje strategie w locie, reagując na to, jak rozwinął się świat, jego zasoby i twoje miejsce.

Ma to pewne problemy, w które zacząłem za minutę, ale ogólnie ja Miłość ten pomysł. Nienawidzę być zamkniętym w pewnym stylu gry, zanim kiedykolwiek zobaczyłem mapę lub moich przeciwników w takiej grze, więc możliwość ciągłego rerolowania mojego imperium w trakcie gry jest prawdopodobnie Ludzkość najmądrzejszy nowy pomysł.

I choć chciałbym kontynuować teraz z innymi sposobami Ludzkość wykonuje radykalne odejścia od norm 4x, nie mogę. Nigdy nie brałem udziału w żadnym z wcześniejszych wersji demonstracyjnych ani betasów, okazało się, że jest ona o wiele bliżej Cywilizacja niż się spodziewałem, co jest w pewnym sensie pocieszające, ale jest rozczarowanie w innych. Z drugiej strony, niezwiązane oczekiwaniami marki lub wieloletnimi fanami, i uzbrojone w wyniki ich własnych Dalliances z gatunkiem 4x, amplituda była bezwzględna z ich poprawkami Cywilizacja Formuła i prawie wszystko, co się zatrzymali, okazało się albo pełnym sukcesem, albo przynajmniej ogólną poprawą. Kilka przykładów:

• Civiccy twojego społeczeństwa nie postępują w sposób liniowy, ewoluują w zależności od okoliczności i są ustalane przez zadawanie pytań o tym, jak chcesz radzić sobie z rzeczami. Czy chcesz, aby ziemia była własnością prywatną lub zbiorową? Jest sztuką, którą należy cenzurować lub za darmo? Nigdy nie ma żadnych błędnych wyborów, tylko konsekwencje, każdy pomaga budować imperium, które jest wyjątkowo twoje.
• Dużo myśli, które miało miejsce w wysokiej (niewielka liczba mocno zaludnionych i wyspecjalizowanych miast) kontra szerokość (rozległe imperium), a oba podejścia są tutaj równie ważne. Jeśli chcesz grać szeroko, możesz po prostu przewrócić mapę tak samo, jak zawsze, i odpowiednio zarządzać każdym miastem. Jeśli chcesz grać wysoko, możesz łączyć swoje miasta razem w szersze regiony administracyjne (lub nawet jeden megalopolis, jeśli chcesz), co łączy całą ich produkcję, ale prosi tylko o ułamek zarządzania. Jako ktoś, kto lubi grać wysoko, ja Naprawdę lubiłem to.
• Masz do czynienia tylko z dwiema walutami w Ludzkość: Złoto (które kupuje wszystko i utrzymuje wszystko) i wpływa. To ostatnie prowadzi do dużej taktycznej elastyczności, ponieważ płaci za wszelkiego rodzaju rzeczy, od łączenia miast po założenie nowych osad po zapobieganie nowym obywatelom, i nieustannie musisz decydować, które z tych podejść jest najlepszym sposobem na wydanie To.
• Walka będzie znana każdemu, kto grał Niekończąca się legenda. W przeciwieństwie do najnowszych Civ Gry, w których każda jednostka zajmuje własną przestrzeń na mapie, w ogólnej grze możesz połączyć 4-7 Ludzkość jednostki w jednym stosie. Ułatwia je przenosić i utrzymuje świat wolny od bałaganu wojskowego. Następnie, kiedy nadszedł czas na walkę, te stosy rozwijają się, a każda jednostka może zostać rozmieszczona na świecie gry, aby walczyć z małym, podstawowym zaangażowaniem taktycznym lub nieco bardziej skomplikowanym, jeśli oblężenie miasta jest zaangażowane. To nie jest Godło ognia, Ale to wciąż bardziej interesujący sposób na rozwiązanie rzeczy niż tylko rozbicie jednostek.

Być może najważniejszym wydarzeniem dla mnie był sam świat. Mapa jest piękna, jak widać na zrzutach ekranu podczas tej recenzji, i niekończąca się radość jest po prostu przewijanie każdej nowej gry i pochłonąć krajobraz. Nie tylko wygląda niesamowicie, ale tak naprawdę jest żywy Kiedy się zbliżyłeś, pokazując ludziom bawiąc się na plaży i zwierzęta biegnące przez łąki.

Jedną z rzeczy, którymi jestem naprawdę zainteresowany, jeśli chodzi o recenzję dużych gier strategicznych, jest to, co właściwie czyn w nich przez większość czasu. Funkcje i atrakcje są dobre i dobre, ale jeśli zamierzasz spędzić 250-500 godzin w grze, myślę, że najważniejsze rzeczy dla ich sukcesu są te, które będziesz kliknąć i robić w kółko i jeszcze raz. Mundane gówno, minutia, obowiązki, pracowity.

W Ludzkość, To jest praktyczne zarządzanie własnymi miastami i terytoriami. Akty przypisywania ludności do różnych zadań (takich jak rolnictwo lub badania), budowanie nowych struktur, rozszerzanie miast na mapie i równoważenie książek są wykonywane z tego samego ekranu zarządzania miastem, a to piaskownica, na której wydasz większość twojego czasu Ludzkość.

To też najbardziej lubię w grze. Metodyczny sposób, w jaki możesz rozszerzyć i ulepszyć swoje terytorium, sposób, w jaki masz moc kształtowania rozwoju swoich ludzi poprzez wzmocnienie wyborów. O tył położyłeś swoje korzenie, zaczyna się łączyć i zyskują poczucie pędu, które czasami poczują się bardziej tak, jakbyś grał Miasta: Skylininy niż prawdziwe 4x doświadczenie.

Jako samotne, podobne do Zen Doświadczenie, Ludzkość byłby klasykiem. Simcity w skali międzykontynentalnej i tysiącleci. Chodzi o to, że jest to gra, w której jesteś tylko jeden naród wśród wielu, i sposób, w jaki wchodzisz w interakcje z innymi – i co ważniejsze, sposób, w jaki AI wchodzi w interakcje z graczem – wiele do życzenia jest życzenie.

Ludzkość Zarządzanie miastem jest dobre, płynne, ale też jest zbyt gładki, brak skoków aktywności lub kryzysu, które powinny przerywać dobrą grę 4x. To robi długie sesje – i tak, to ma Cywilizacja Ten sam hak „jeden kolej” – start do zamazania w monotonny szum. Cierpi również z tego samego problemu, który nęka inne gry amplitudy, ponieważ chociaż są tam rywale AI, rzadko wydaje się, że grasz wraz z kimkolwiek lub przeciwko komukolwiek.

Frustrujące jest tutaj mnóstwo systemów, które sugerują, że dyplomacja, handel i spory mogą być tak dopracowane i strategiczne jak gdzie indziej, ale z jakiegokolwiek powodu nigdy nie wydaje się, że sztuczna inteligencja robi coś więcej niż machanie na ciebie z drugiej strony ulicy. A kiedy ty Współpracuj, wszystko wydaje się bezwładne i pozbawione życia, głównie dlatego, że bezimienne frakcje gry w grze utrudniają śledzenie przeciwników lub tworzenie z nimi jakichkolwiek trwałych relacji. Prawie całkowity brak emocji lub przywiązania do moich rywali tutaj naprawdę sprawił, że doceniłem Civ’s Tym bardziej niegrzeczni, natrętni przywódcy, ponieważ przypomina mi to, że mają więcej wspólnego z sukcesem tej serii niż po prostu wyglądającym dobrze, ponieważ zapewniają nieco dodatkową przyprawę do przepisu, który w innym przypadku byłby niesamowicie łagodny.

To był dla mnie ogromny, ponieważ, jak powiedziałem w innych recenzjach, najlepsze gry strategiczne nie docierają na szczyt ze względu na ich taktykę, dostają się tam z powodu opowieści, które są w stanie spływać przez każdą grę . Historie tutaj gracz czuje się częścią czegoś większego, czegoś ważnego, nie tylko rozłączającym się z widoku Boga, klikając arkusz kalkulacyjny na 300 tur. Ludzkość Historia jest najbardziej niczym niezwykłym programem telewizyjnym, który nuci przez kilka sezonów przed wysyłaniem się do łóżka, rzadko rzucając gwałtowne dramat lub emocje, które mogą sprawić, że inne opowieści są tak niezapomniane (które, otrzymując Niekończąca się legenda Umiejętność opowiadania silnej, ustrukturyzowanej historii była trochę zaskoczeniem!).

Kolejnym rozczarowaniem był sposób, w jaki studiowała gra Cywilizacja tak blisko i dokonał tak wielu powitalnych zmian w tym czcigodnym podejściu starych dinozaurów, może wejść prosto do jednego z Cywilizacja najgłębsze i najbardziej niebezpieczne pułapki: jej gra końcowa. Dokładniej fakt, że tak jak Civ, Ludzkość Gra końcowa – i marsz w jego kierunku.

Bez względu na to, jak zbliżyłeś się do reszty gry, gracze zawsze skończą w kierunku arbitralnego warunku zwycięstwa, niezależnie od tego, czy jest to misja kosmiczna, podbój światowy, czy suma punktów, która jest domyślnie osiągnięta po 300 turach (proszę zmienić tę liczbę Natychmiast po zainstalowaniu nigdy nie jest wystarczająco długo). Chciałbym zobaczyć Ludzkość Zastosuj ten sam rodzaj odważności do jego wniosków, ponieważ tak wiele reszty gry; Tyle mojego doświadczenia z minuty do minuty spędzono na znalezieniu radości w majsterkowaniu z moimi miastami i obywatelami, było to, że na końcu było to przekształcanie się w sprint na linię mety.

Recenzja ludzkości: waga ciężka alternatywa dla cywilizacji

Uwielbiam gry strategiczne, z wyjątkiem sytuacji, gdy muszę je przejrzeć. Przy tak wielu abstrakcyjnych systemach, ruchomych częściach i potencjalnych wrażeniach z zabawy, może być prawdziwym rozbiciem mózgu, aby starannie podsumować, jak dobre są. Ludzkość okazuje się trudniejsza niż większość. Częściowo dlatego, że grałem okropnie dużo, co oznacza, że ​​jest nawet więcej niż zwykle podsumowanie. Częściowo dzieje się tak dlatego, że gdy tylko ogłoszono Big Boy 4X Amplitude, wszyscy wiedzieliśmy, że jego sukces zostanie zdefiniowany przez sposób, w jaki w porównaniu z serią cywilizacyjną.

A następnie. Nie ma sensu wyciągnąć tego: czy ludzkość jest tak dobra jak Civ?

Ale szczerze, nadal muszę grać sposób Więcej ludzkości, aby wiedzieć na pewno, czy to klasyk. Nadal jestem na etapie, w którym każda sesja ujawnia mi zupełnie nowy szew potencjalnych doświadczeń związanych z zabawą, a ponieważ 4x rozgrywki to takie lodowate rzeczy, jest to kupa ThinkBiscuits, które zajmie mi bardzo dużo czasu jeść. Łatwo jest się zauroczyć grę, gdy wciąż badasz, co może zrobić. Ale prawdziwym testem będzie to, czy nadal gram w nim kilka miesięcy po zakończeniu tego procesu, a iluzja nieskończonej możliwości jest rozproszona. Na tym froncie naprawdę nie wiem, czego się spodziewać.

Ostatnim razem, gdy podglądałem ludzkość, mówiłem o tym, jak system budowy cywilności mix-n-me-mecz pozostawił go otwartym na pojawienie się bonusowych kombinacji zbyt potężnych. Po zagraniu kilku gier, moje perspektywy są jaśniejsze na tym froncie. Wydaje się, że bonusy są przesunięte w tak subtelny sposób, że nie widać, że są zrównoważone, co prowadzi do poczucia, że ​​jesteś geniuszem wykorzystującym luki w zasadach.

W ostatniej grze, w którą grałem, wybierając Zhou w starożytnym szczelinie i spamując szkolne szkoły obok gór, doprowadziły do ​​pomnożenia moich stawek badań przez fajne 10 000% w przestrzeni kilku zakrętów. Wydawało się to nieprawidłowo głupie. Oznaczało to jednak, że zbadałem każdą technologię dostępną w mgnieniu oka, pozostawiając mi opcję pośpiechu z postępu przed optymalnym punktem, albo kontynuowałem starożytną epokę z mnóstwem drogich okręgów badawczych, robiąc absolutnie nic. Okazało się, że umiar byłby o wiele lepiej niż Min-Maxing.

W innej grze kombinacja Fenicczyków w Kartagińczyków na mapie przybrzeżnej dała mi roje hiper-harbourów, które w zasadzie pozwoliły mi karmić każdego obywatela cztery tony śledzi dziennie, eksplodując moją populację i sprawiając, że jestem obrzydliwie bogaty. Ale więc, ponieważ nie zbudowałem jeszcze infrastruktury ani technologii, aby utrzymać tę zawartość populacji, mój wzrost szybko rozbił się na twardy sufit, a moje miasta były zbyt przygnębione, aby zbudować wiele przez kilkadziesiąt zakrętów. Wejście na wszystkie porty wydawało się wtedy niezrównanym wyborem, ale naprawdę odpoczął moją elastyczność i cofnęło mnie wystarczająco mocno, że faktycznie straciłem prowadzenie do sztucznej inteligencji w drodze do gry końcowej.

Niemniej jednak, pomimo wszystkich tych premii ekonomicznych, nie są nie do oparcia siłą, jaką wydają. W większej liczbie gier uważam, że poświęcam absolutne minimalne wysiłek działaniu wojskowym i dyplomacji, ponieważ rozwój gruntu prawie zawsze stanowi bardziej wydajny sposób na zdobycie tego, czego chcę.

Szkoda, ponieważ zarówno systemy dyplomacji, jak i bojowe są świetne, same w sobie. Niewielkie rozwijające się bitwy wojskowe, w których części mapy są oparte na arenie dla armi. Niestety, prawie zawsze je automatycznie rozwiązywam, ponieważ czekam na coś ekscytującego na zakończenie budowy, i chcę tylko kliknąć moje tury nieprzerwane, aż się skończy. Nawet gdy atakują mnie sąsiednie imperia, zacząłem je przekupić ogromną ilością pieniędzy – oczywiście generowane przez moją dziką gamę poprawek kafelków – aby odejść.

Znalazłem również to fiksacja na sile niezawodnych bonusów – ogólnie badania, żywność, pieniądze i produkcja – ograniczyło mój apetyt na wybory obywatelskie. W każdej z epok jest żałosna liczba obywatel. Oczywiście, może to być problem, który uporządkuje się, gdy miałem więcej czasu na zabawę i eksperymentowanie, więc waham się zbyt mocno krytykować.

Miałem już powiedziałem, że lepiej poczuję względną siłę różnych podejść, gdy spróbowałem gry skoncentrowanej na wojsku lub dwóch – ale tak nie jest, a powodem tego jest prawdopodobnie ludzkość Największa siła. Kiedy zmienisz Civs na końcu epoki, możesz zmienić całe działanie imperium na kroplę kapelusza. Dynamo zarabiania pieniędzy może stać się potęgą dyplomatyczną lub kolosem badawczym w ciągu zaledwie kilku inteligentnych zwrotów, zachowując smaczną resztkę jej wierzyści finansowej. Wiedza o tym, kiedy osiągnąć taki zwrot 180 stopni, jest niezwykle ważną umiejętnością i reprezentuje znakomity soczysty odrobina podejmowania decyzji.

„Ta redefinicja muchy całego planu gry, a fakt, że jest to konieczność, a nie opcja, jest masterstoke.”

Na przykład w moim scenariuszu Harbourgeddon, inteligentna zmiana w Civ skupioną na stabilności mogła widzieć mnie bestię na szczyt świata. Zamiast tego zrobiłem „oczywiste” synergie – nordyckie do holenderskiego, dla jeszcze więcej synergii portu – i skończyłem z całą żywnością i złotem na świecie, ale populacja zbyt nieszczęśliwa, aby się tym przejmować. Pomijałem dzień nóg w skali cywilizacyjnej.

Ta redefinicja w locie całej twojej planu gry, a fakt, że jest to raczej konieczność niż opcja, jest masterstoke. Im więcej gram, tym bardziej genialny jest mechanikę, jak sobie radzę, a przynajmniej na tym froncie nie czuję się jak kutas, mówiąc, że ludzkość wydmuchuje Civ z wody. Każda gra cywilizacyjna pojawia się w stole z zestawem innowacji w zakresie reguł reguł, ale nie mogę wymyślić rozwoju w tej serii, która była tak starannie transformacyjna. Więc wiesz: dobrze na yers, amplituda.

Ludzka nie jest idealne, nawet dyskontowanie moich osobistych odczuć na temat względnej skuteczności i przyjemności z różnych placówek. W kompilacji recenzji było wiele małych, ale dziwnych błędów: powiadomienia informujące mnie, że Olmecs awansowali do starożytnej epoki nie mniej niż pięć razy; Narrator wyraża szok w moim budynku pięć, piętnaście, a następnie trzydzieści dzielnic rolniczych w kolejnych zwojach, kiedy nie zrobiłem czegoś takiego; łódź w panice po ustawieniu na automatyczne eksploata.

Nie było tam nic łamania gry, ale z zupy było kilka zbyt wielu makaronów. Doprowadziło mnie to do zastanawiania się, ile innych pęknięć ukrytych pod wodą tej dziwnej, mieszanej metafory łodzi z makaronem.

Oprócz tego, moim jedynym prawdziwym problemem z ludzkości jest problem, o którym na początku nawiązałem do siebie: że mimo tego naprawdę mi się podoba, nie jestem w 100% pewien, co to jest. Postanowił udowodnić się jako historyczny 4x, który zdecydowanie nie jest klonem obywatelskim, i powiódł się. Ale zginając się wokół monolitycznej większości dziecka Big Sid, stało się ono dziwne. Jest dużo czasu, to najlepszy sposób, w jaki mogę to ująć. Czasami sprawia, że ​​jest to niezwykle bogata strategiczna gra. Innym razem sprawia, że ​​wrażenia z przeciążenia informacji.

Rzeczywiście, a zwłaszcza na późniejszych etapach gry, ludzkość może czuć się bardziej jak gra linijka niż 4x, a biznes heksów i mnożnik wyodrębnia ją z głównego tematu ludzkości. Mimo to, jeśli najgorsze rzeczy, które mogę powiedzieć o ludzkości, to to, że czasami sprawia, że ​​myślę za dużo i że muszę grać w nią więcej, to nie jest krwawa katastrofa, prawda?? Zrób sobie porty i powiedz Olmecs, które mi się przywitałem. Jeśli kiedykolwiek wydadzą to ze swojej starożytnej pętli czasowej i wynaleziono pisanie, to znaczy.

Rock Paper Shotgun to dom gier komputerowych

Zaloguj się i dołącz do nas w naszej podróży, aby odkryć dziwne i fascynujące gry na PC.